|
Dit zijn de dagverslagen 2007
Maandag 9/7 passeren er twee spitsen als we om 09:00 weg willen varen. We besluiten nog een kwartier te wachten om de spitsen wat voorsprong te geven zodat we geen last van ze hebben bij de volgende sluis. Het zijn spitsen die grond ophalen bij de bouw van een nieuwe stuw in Charleville.
We zien onderweg mooie aanleg plekken in de natuur.
In Sedan liggen maar drie jachten. Wij slaan dit jaar Sedan over want we willen overnachten in Mouzon. Sedan is zeker de moeite waard om aan te leggen en de stad en het fort eens te bekijken. Er zijn in de arm van de Maas waar de stuw in zit na sluis Sedan bakboord uit, goede aanlegplaatsen. Let wel op de stroom die hier kan lopen als u gaat aanleggen. Net na sluis Sedan blijven er een paar kanoërs op mijn golven mee surfen tot het meer net even voorbij Sedan. Daar trekken ze de kano's over de dijk het meer in.
Om 13:58 leggen we aan in Mouzon. Tot onze verbazing ligt er niemand. Er staan wel een paar campers langs de kade, maar die gaan later weg. Normaal is het hier erg druk en moet je dubbel liggen. Wij varen het haventje zo ver mogelijk in. Als Joop wil keren komt hij met zijn davits in een boom te zitten en versiert zijn boot. We zetten de tafel en stoelen buiten en drinken eerst een lekker Frans wijntje. Dan wandelen we door stadje en doen wat boodschappen. We bezichtigen de Notre Dame van Mouzon en gaan nog even bij de office de toerisme langs. Ondertussen is de lucht zwart geworden en komt er een pittige onweersbui aan. We moeten rennen om droog bij de boot te komen. Er komen nog drie boten bij en om acht uur worden we geroepen om in het havenkantoor 7Euro50 te komen betalen. Als 's-avonds het weer een beetje opgeknapt is maken we nog een wandeling door Mouzon. Je ligt hier erg rustig en er is een douche in het havenkantoor. Elektra op de kade en één waterslang bij het havenkantoor.
De Abdijkerk in Mouzon
MOUZON, een oude Keltische haven aan de Maas werd in Romeinse tijden een belangrijke etappe om de heirweg Reims-Trier. Benedictijnenmonniken vestigden er zich in 971. De huidige vroeggotische abdijkerk werd gebouwd van de 13de tot de 15de eeuw naar een plan dat sterk gelijkt op dat van Laon. Zoals overal in Frankrijk werd de abdij gesupprimeerd tijdens de Franse Revolutie. De kloosterlingen zijn nooit meer teruggekomen. De nog overblijvende kloostergebouwen worden vandaag gebruikt door de gemeentelijke administratie en de kerk die nog altijd "abbatiale" genoemd wordt, doet dienst als parochiekerk. Het orgel is hét pronkstuk van het kerkinterieur. In 1985 wordt beslist een integrale restauratie uit te voeren met reconstructie van de ontbrekende elementen volgens de principes van het traktaat van Dom Bádos uit 1766. Op dat ogenblik blijft er van Moucherel oorspronkelijke instrument niet zoveel meer over : het buffet, delen van de mekaniek, de pedaalwindladen, de Flête 6' en 12' van het pedaal. Merkwaardig is de nieuwe windvoorziening met vier keilbalgen waarop geen ventilator werd aangesloten. Deze wordt door een elektrische motor bewogen, net zoals de orgeltrapper dat vroeger zou hebben gedaan. Windvoorziening én de nerveuze intonatie geven de organist alle ruimte om de aanspraak van de pijpen te controleren. Het "ademen" van de balgen is op stille ogenblikken in de opname te horen als een regelmatige zachte slag.
|
Zaterdag 7/7 worden we pas om 08:40 wakker. De zon schijnt al lekker en er is bijna geen wind. Dat belooft een heerlijke dag te worden. Snel douchen in de capitainerie en Mar doet daar ook nog even de was. Cor en Joop waren al vroeg op en zijn al klaar. De vrouwen gaan naar de bakker en dan gooien we los om 09:53. We willen vandaag naar Revin varen. Het stroomt iets minder dan gisteren. Ondanks dat hebben we toch veel tegenliggers die weer terug naar Nederland gaan.
Bij Haybes pk25 kan je goed liggen maar er liggen geen jachten en ook bij Fumay liggen maar drie jachten terwijl normaal de gehele kant dubbel ligt.
Bij de grenssluis hebben we een afstandbediening gehad waarmee we alle sluizen zelf kunnen bedienen. Een honderd meter voor de sluis staat een ontvanger waar je de afstandbediening op moet richten. Je drukt dan op een knop op de afstandbediening en de sluis gaat op rood /groen en wordt in werking gesteld. Als de sluis klaar is, gaat het licht op groen en kun je invaren. In de sluis zitten twee stangen met de kleur rood en groen. Je ligt de groene stang iets op en de sluis gaat in werking. De rode stang is voor noodgevallen. Als je die opligt stopt de schutting en moet er iemand komen om hem weer in werking te stellen. De snelheid waarmee je schut ligt dus een beetje aan je zelf hoe snel je met z'n tweeën invaart en vast ligt. Wij hebben dit zoveel keren gedaan dat het bij ons in een behoorlijk snel tempo gaat. We hebben gelukkig nog nooit de rode stang hoeven te bedienen.
De sluizen lopen lekker. De boeien in het stuk Maas naar Revin liggen onder water door de stroom. Het is goed uitkijken zo'n boei niet te overvaren. In Revin aangekomen kunnen we kiezen waar we willen liggen want ook hier is het stil. We worden geholpen met aanmeren en Joop gaat naast mij liggen. We zijn gewend dat het hier s-avonds erg druk is en gaan daarom maar alvast dubbel liggen. Deze haven heeft een nette was gelegenheid, de douche zit bij het liggeld en als s'-avonds het liggeld opgehaald wordt, kan je ook water tanken. Het liggeld is voor ons 4Euro25. Vlak bij de haven zit een grote supermarkt met benzinestation. We doen boodschappen en luieren met een wijntje de verdere middag op de haven. Ik haal later nog een yerican met 34liter diesel voor 1euro17 de liter. s'-Avonds is het te koud om op de kant te zitten. Joop en ik maken nog wel een wandeling door het stadje.
|
Zondag 8/7 als we om 8uur opstaan, hangt er nog een behoorlijke nevel in het dal. We vertrekken om 09:00uur. Bij de eerste sluis komt er nog een derde boot bij die mee wil schutten. We moeten behoorlijk improviseren om voorin de sluis vast te kunnen maken. Ik klim de trap op om een touw voorin de sluis op een bolder te zetten. Er zit een brug over de sluis waardoor dit niet zo makkelijk is. Eigenlijk is het niets om met drie boten deze sluizen te doen.
Langs de kanalen bovenstrooms de sluizen staan enorme dennen. Het is hier niet erg breed en als je een spits tegen komt is het omdat de kanten ondiep zijn niet zo makkelijk om hem te passeren. Maar tegenwoordig zie je hier bijna geen spitsen meer. De sluizen lopen goed en we willen vandaag Charleville Mezieres passeren omdat we gehoord hebben dat daar werkzaamheden aan de sluizen zijn. Inderdaad zijn ze een nieuwe sluis of stuw aan het maken in Charleville.
De Andennen is een land van legenden. Men zegt dat er hier achter elke steen een verhaal schuil gaat. Er komen denkbeeldige wezentjes voor, zoals de "pie-pie-van-van" of de "nutons" : de eerstgenoemden doen u 's nachts in het bos verdwalen volgens zeggen, de anderen zetten 's nachts nieuwe zolen onder u schoenen of repareren uw pannen. Sommige mensen beweren dat ze tegenwoordig volledig verdwenen zijn, anderen denken van niet. Wie weet, het bos is zo groot.
In Revin hadden we gehoord dat een week geleden het water daar zo hoog had gestaan, dat varen verboden was. Volgens de verhalen kwam dit doordat waterplanten uit het riviertje de Semoi de stuwen had verstop. Later hoorde ik het verhaal dat er langs de Maas gemaaid was en dat deze plantenresten de stuwen had verstopt. Al meerdere malen hebben wij meegemaakt dat er inderdaad langs kanalen gemaaid werd en alle afval in het kanaal terecht kwam. Voor de waterpomp van de motor was dit niet zo'n beste tijd.
In de Semoyvallei vindt men een stenenpartij die men overal in de Ardennen "Roc la Tour" noemt. Maar iedereen beneden weet dat hun echte naam "het kasteel van de duivel" is. Het is een kasteel dat de duivel zich verplichte in één nacht te bouwen, om de liefde van een man voor zijn schone te bevredigen. Geholpen door alle kwade geesten uit de omringende bossen gaat hij aan het werk. Bij de dageraad wordt de schone beneden de rivier gewekt door het lawaai van de laatste werkzaamheden. Ze steekt de binnenplaats over om wat beter te kunnen kijken en wekt de haan die kraai zodat de zon opkomt. De duivel heeft z'n kasteel niet af, er mist nog één steen. Hij is woedend en geeft een schop tegen het bouwsel en vernietigt het in één enkel ogenblik. Tegenwoordig resten er nog slechts enkele stenen.
Bij Aiglemont hebben we al eens overnacht. Je kan daar goed met de kop aan een graswal liggen met achter een anker uit. De wandeling naar Aiglemont wordt beloond met een prachtig uitzicht.
We komen om 17:38uur aan bij het stadje Lumes waar een mooi steiger in de rivier ligt en nog drie plekken vrij zijn. Er liggen alleen gepensioneerden aan dit steiger. We gaan gauw barbecuen, want er komen donkere wolken aan. Gelukkig blijft het droog tijdens het eten.
s'-Avonds wandelen we door het dorp, maar er is niets te beleven. Je ligt hier wel rustig.
|
Vrijdag 6/7 zien we om 15 voor negen een bootje langskomen die van boven komt, dus we gooien snel los. Helaas bij de sluis aangekomen is hij al aan het terug schutten. Het stroomt enorm en we gooien de boten in de sluis entree tegen de kant. En dan maar wachten want het duurt bijna een uur voor er een spits aan de andere zijde arriveert. Ja je zal als sluiswachter nog even op een knop moeten drukken om ons nog even te schutten. We leggen de boten vast aan de struiken die langs de kant groeien. Eenmaal door de sluis zien voor sluis d'Hastiére stuurboord een mooie ligplaats. Deze sluis gaat trouwens een stuk sneller. Het lijkt er op dat bij ETS Leonard in Hastiére voor de grenssluis van frankrijk witte diesel getankt kan worden, want er staat een bord DIESEL. Wij hebben voorlopig nog genoeg en varen door naar de grenssluis. Er is trouwens ook geen jacht te bekennen op dit stuk Maas.
We laten de sluiswachtster de hydraulische cilinder bedienen zodat hij weer tegen de deur staat en bevestigen de pen die de cilinder verbindt met de deur. Deze pen was er uitgevallen omdat hij niet geborgd was. De deur gaat nu in ieder geval open. Ondertussen is er een andere sluiswachter bijgehaald waar wij het probleem aan vertellen en die toezegt de borgpen te laten plaatsen. We varen verder naar de volgende sluis. Het invaren van de sluizen valt toch niet mee met deze stroming omdat er bij sommige sluizen maar een klein piertje naast de sluis ligt die de stroom een beetje breekt.
We zien bij Vireux Wallerand een goede ligplaats en besluiten daar te gaan overnachten. Achter twee Nederlandse jachten die er al liggen zijn nog twee plaatsen waar we aanmeren. We peilen later het water langs de gehele kant en meten een diepte van ongeveer 80cm. Het kost hier 6Euro per nacht en je kan voor dit geld ook nog douchen. De capitainerie is 's-ochtends en 's-avonds een paar uur open. Er staat ook een wasmachine.
Het weer wordt steeds beter en na een wijntje te hebben gedronken verkennen we de omgeving. Er is niet zo veel te beleven. Aan de overkant zitten een paar restaurantjes en is het stadje tegen een heuvel gebouwd. Aan onze kant is er een kasteel wat als hotel wordt gebruikt en een oude vesting. Tevens zijn er een paar winkels waaronder een slager en een bakker. De vrouwen kunnen morgenochtend vers brood halen.
We gaan 's-avonds aan de overkant uit eten bij Le Grain de Sel. Het is recht tegenover de boot zoals op het kaartje van het restaurant te zien is. We kunnen er met Nederlands terecht want de eigenaresse is een Nederlands sprekende Belgische. We eten er prima.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
