Dagverslagen Barkas

1996

Varen naar en over de Lahn

 

 

Van Lahnstein naar Lithoijen


Tien uur in de ochtend lagen wij voor de sluis van Lahnstein om weer de Rijn op te gaan richting Nederland; nadat er eerst een kano omhoog geschut was gingen de onderste sluisdeuren weer snel open, zodat wij vrije vaart hadden de rijn op. Een heerlijk gevoel van ruimte en snelheid geeft het als je in de dalvaart met ruim 20 km. per uur naar beneden komt.
Ons doel die dag was Bad Honnef, maar uiteindelijk werd het Mondorf dat wij na 4 uur varen bereikten,onderweg zijn we terwijl we zeker 50 meter uit de kant waren in volle vaart op een pier gelopen we schrokken ons lam maar hier bewees onze barkas zijn sterkte door het tweezijdig aflassen van de gangen die op deze plaats wel 12 mm dik is wordt hij erg sterk; we hebben alleen maar een deuk onder water opgelopen.
De volgende ochtend zijn wij vertrokken richting Dusseldorf en kwamen terecht in de Paradieshafen lorick gelegen bij km raai 748. Daar afgemeerd bij Yachtclub Graf-Spec de grootste van de vier clubs die in deze inham gevestigd is. Nadat we een kwartiertje afgemeerd lagen kwamen er vijf brandweermannen die uitrukte kompleet met zwaailichten en sirenes met de blusboot die achter ons lag, er was iets loos in de buurt van km raai 750, net om de hoek dus. Een half uur later kwamen ze lachend terug met een dode bisamrat van wel 80cm lang en 30 cm breed en twee grote voortanden van wel 4 cm, niet iets om in het donker tegen te komen! Op advies van de havenmeester die avond wezen eten bij de Italiaan; volgende keer vraag ik alleen naar een ligplaats..
Terwijl we de volgende ochtend in het zonnetje in de kuip ontbeten stak er een windje op wat als gevolg had dat het leek of het sneeuwde zoveel witte vlokken kwamen er van de bomen af, het werd zo erg dat wij onze plannen gewijzigd hebben en een uur later weg voeren richting Duisburg. We hadden gehoord dat daar de jaarlijkse havenfeesten gehouden werden tijdens het hemelvaartweekend. Dit bleek een schot in de roos te zijn.  Duisburg die de grootste binnenhaven van Europa heeft is ook in het bezit van een van de meest luxe  jachthavens die ik ooit gezien heb; weliswaar gebouwd met Europees geld maar daar merk je tijdens het gebruik niets van. We werden als vrienden ontvangen door de twee havenmeesters en naar onze ligplaats gebracht. Wij waren zo ontroerd door die hartelijke ontvangst dat wij hun de Nederlandse vlag aanboden die ook meteen in de vlaggenmast ging bij de Duitse en Franse. Het programma dat ons aangeboden werd was veelbelovend; van donderdag tot en met zondag traden er iedere dag op verschillende plaatsen een bonte mengeling van artiesten op.
En toen de havenmeesters ons vertelden dat gedurende de tijd dat we daar verbleven  voor ons alles gratis was; waren we nog meer onder indruk van deze ontvangst, we zijn dan ook tot maandagochtend gebleven. Die middag kwam er een huurboot binnen die naast ons kwam liggen; dus wij snel wat extra stootwillen opgehangen je weet maar nooit; later bleek dat de stuurman van die boot bij de waterschutspolitzei werkte en de hele week op de Rijn voer op een politieboot, een verkeert vooroordeel dus. Toen ik later met hem in gesprek kwam, ook gevraagd over de regel stuurboordwal varen.
Dit was voor hem erg makkelijk; een klein schip ( tot 15 mtr) mag varen zoals hij wil, wel indien mogelijk uitwijken voor de beroepsvaart was zijn antwoord. De volgende dag kwam onze dochter met haar man die rond het middaguur arriveerden, ze kleden zich meteen in badpak het was ook zowat 30 graden. Een uurtje later kwam een fotograaf vragen of hij van de Nederlandse vlag een foto mocht maken voor de Westdeutse Allgemeine Zeitung; hier waren ze wel voor; op zijn aanwijzing hebben ze de vlag met drieën in de goede richting gehouden en jawel zaterdagmiddag werd ons de krant met de kleurenfoto erop. Bezorgd door een vriendelijke mevrouw uit de haven. Nadat zij vrijdagochtend weer vertrokken verder richting zuid Duitsland en wij nauwelijks een uur in onze kuip in de zon lagen kwam er een ambtenaar van het water schuts Politzei aankloppen die vroeg of hij onze papieren en boot mocht controleren; dit werd inderdaad een uitgebreide controle alles werd nagekeken. Ook de uitrusting om maar wat op te noemen brandblussers, verbanddoos, zwemvesten, anker, rode vlag en speciaal vroeg hij naar het keuringsbewijs van de gasinstallatie wat in Duitsland verplicht is. Na afloop kregen we een sticker die op de raam geplakt kon worden waaruit blijkt dat onze boot voor dit jaar gecontroleerd en goed bevonden is. Nadat we zaterdag deelgenomen hadden aan de schippers avond waarvoor we uitgenodigd waren zijn we na een rustige zondag, maandagochtend vertrokken vanuit Duisburg richting Nederland, de bedoeling was dat we zouden overnachten in de billand dit is een grindgat net over de Nederlandse grens. Maar in verband met het slechte weer zijn we doorgevaren naar de Kraaienbergseplassen waar we rond 19.00 uur afmeerden. Als ik in de buurt van onze jachthaven kom lijkt het dat de barkas steeds sneller gaat varen we meerden de volgende middag dan ook zeer voldaan af in Lithoijen.

De tocht in het kort


Lahnstein -- Lithoijen  352 km.
Gevaren uren: 19
Brandstof gebruik: 150 liter
Weer : goed tot zeer goed
Omstandigheden : zeer relaxt 

 

1996

Varen naar en over de Lahn

 

 

Van Lahnstein naar Limburg


Daar lagen we dan in Lahnstein gelijk door de sluis aan bakboordswal naast de wandel en fiets route.
Op zich erg gezellig we hadden veel bekijks met de boot. Dinsdagmiddag 1400 uur werd volgens afspraak onze bemanning weer afgelost Jan Klerks en Piet Heesen gingen met Martin Schlles weer naar huis en Sjannie kwam met body aan boord. Rond vijf uur een wandeling gemaakt langs de Lahn naar het Schleusenhauschen en jachtclub Lahn. Hier een hapje gegeten en op de terugweg de teakhouten replica van de boot van Herman Guering die hier verwaarloosd  te koop lag bekeken; helaas 20 meter dus zes meter te lang. S, avonds kwamen er twee vissers achter onze boot op een betonnen platform zitten ,die sleurden in twee uur tijd genoeg vis uit de Lahn om een normaal gezin een maand aan het eten te houden.
Ze hadden bij hun uitrusting een knuppeltje bij waarmee de vis op een professionele wijze de kop ingeslagen werd.
De volgende dag werd gebruikt om uit te rusten en de omgeving te verkennen wij lagen met onze boot langs de bruine route en omdat we ook een hondje aan boord hebben, hadden wij praat genoeg. Die avond samen naar de rijn gelopen en op de terugweg bij een Griek het slechtste kopje koffie gedronken dat we ooit gehad hebben. Nadat we bij de sluis de tank gevuld hadden met water, zijn we de Lahn op gevaren richting Bad Ems. Je vaart als het ware een woud met groen in, als je bij een bocht komt, is het of je niet verder kunt, prachtig!; je voelt je alleen op de wereld. De sluizen zijn makkelijk te nemen in de bergvaart; ze zijn rond de 30 x 6 meter. En vrijwel altijd lig je er alleen in, er waren er twee bij met damwandprofielen maar daar werden wij door de sluiswachter van de ervoor liggende sluis voor gewaarschuwd (een blikje Bavaria; het beste Nederlandse bier doet veel).
Nadat we schleuse Ahl , Nievern en Bad Ems achter ons hadden, kwamen wij in Bad Ems aan nadat wij langs de boulevard Bad Ems gevaren zijn, kwamen we bij MBC Bad Ems aan alwaar wij met vereende krachten langszij een steiger geholpen werden, hiervan moet je jezelf niet zoveel voorstellen de steiger is een loopbrug van hooguit 1 meter breed een paar meter het water in daar kun je een lijntje vastmaken; voor de rest moet je lijnen naar de wal brengen en haringen teuren.
Maar desalniettemin na een kwartiertje lagen we afgemeerd; laat nu het water maar komen! Daar moesten wij wel rekening mee houden volgens onze buurman; bij een flinke regenbui kon het water in zeer korte tijd wel een halve meter stijgen. Maar omdat het de laatste weken alleen maar mooi weer geweest was, maken wij ons daarover geen zorgen. Twee dagen hebben wij prettig gelegen in Bad Ems en daar ook de omgeving verkend, Sjannie op de fiets en ik erlangs op de brommer met  body in de mand. Toen wij later op de avond de gebeurtenissen van die dag bespraken en ik opmerkte dat het Duitse volk toch wel vrolijk en vriendelijk was beaamde zij dat lachend, maar toen de volgende dag der Deutse Politzei mij aanhield en lachend vertelde dat het in Deutsland niecht veroorloofd was om alleen met een pet op te rijden op een bromfiets en nadat hij mijn papieren controleerde ook lachend liet gaan;  begreep ik dat het misschien wel komisch was zoals ik daar rondreed. Het zij zo! De volgende bestemming was Nassau waar ons koningshuis haar roods heeft. Via sluis Dausenau en Nassau lagen wij weer snel afgemeerd bij de plaatselijke roeivereniging langszij een betonnen steiger. Diezelfde dag nog Burg Nassau bezocht die is gebouwd in de twaalfde eeuw door graaf Laurenburg van Nassau, later is dit de stamburg van de graven van Nassau geworden. In het Burgtcafe waar het personeel in middeleeuwse klederdracht gestoken bedient, is een hele wand besteed aan de stamboom van de fam. Nassau, zelfs Willem Alexander staat er al bij. Na daar de omgeving verkend te hebben verder naar het dorpje Oberhof. We hadden gelezen dat hotel pension restaurant Lahncafe daar een eigen steiger had, die voor gasten gratis te gebruiken was en omdat de steigers niet zo talrijk waren maakten wij er graag gebruik van. Hoe verder je de Lahn opkomt hoe moeilijker het wordt om een ligplaats te vinden en inmiddels regende het behoorlijk. Wij waren de waarschuwingen van onze buurman in Bad Ems niet vergeten en toen wij terugkwamen van ons etentje in het Lahncafe, was het water al tien cm gestegen; die nacht een paar keer de stootwillen laten zakken en de lijnen wat losser gelegd. Het varen op de Lahn wordt wel iets anders als er meer water komt, nu is mij ook duidelijk waarom er zo weinig scheepvaart is. Een kabbelend riviertje wordt nu een bergrivier met stroomsnelheden van 4 tot wel 7 km per uur; schutten wordt ook wat anders, bij sommigen sluizen ligt de stuw naast de sluis zonder dam ertussen. Al je stuurmanskunst en flink wat motorvermogen is nodig om je boot zonder schade in de sluis te krijgen. Ook sommige van de waterkrachtcentrales die dan volop werken lozen hun water vanaf de zijkant recht de rivier in; ook een zwaar schip wordt dan opzij gezet je ziet dan je schip naar een groengele wal geduwd worden. Was het de eerste week niet prettig dat je nogal eens een keer vastliep omdat er te weinig water stond; het was relexer varen als zo. Nu nog richting Balduinstein dit moet een van de mooiere plaatsen aan de Lahn zijn. Vanmorgen tien uur met de eerste schutting mee, vandaag vier sluizen gehad zonder schade op te lopen dat blijft iedere keer weer een kunstwerk dit is het eerste schip dat wij hebben met boegschroef; het was hard nodig. Het was wel de moeite waard, we lagen bij MBC Schaumburg tegenover het stadje met zicht op het slot Schaumburg. Motorbootclub Schaumburg is in het bezit van de blauwe vlag, waar we overigens niets van gemerkt hebt we hebben geen havenmeester gezien dus ook geen liggeld betaald. Van hier uit naar Limburg geweest de oude binnenstad en de dom bekeken, ook nog naar de Lahn geweest om de haven te bekijken en inderdaad zoals ons verteld was zowat geen ligplaats; zeker niet voor een boot van onze afmetingen. Morgen gaan we weer de Lahn afzakken. We liggen inmiddels weer in Lahnstein, de reis de Lahn af is snel en goed verlopen. De stroming is nog steeds flink, gelukkig was er geen scheepvaart ook al omdat er een paar kanalen waren die niet breder waren dan een meter of acht;  als je dan een boot tegenkomt moet een van de twee terug. Terwijl we niet meer dan 1000 toeren draaiden liepen we toch ruim 12 km per uur, het manoeuvreren is dan ook erg moeilijk; als we bij een sluis kwamen met een stuw ernaast voelde ik ons schip daarheen trekken.
Als je al geen hartpatiënt bent; wordt je het daar wel. Sjannie heeft waarschijnlijk veel vertrouwen in mij, want ze maakt zich nergens zorgen over. Morgen gaan we ons schip gereed maken voor de reis over de rijn terug naar Nederland; dit is een makkie tegenover het varen op de Lahn. 

Samenvatting:
Natuur prachtig
Vriendelijke mensen
Varen erg moeilijk 
Omgeving; heuvels en bergen groen geel groen
Havengeld euro 19.50 in twee weken

Een belevenis om later aan je kleinkinderen te vertellen.

1996

Varen naar en over de Lahn

 

De Rijn in de bergvaart

Zaterdag 10 mei zijn wij vertrokken met drie man aan boord, die ieder voor zich genoeg ervaring hebben om met een schip op de rijn te varen. Om praktische hondenredenen hebben wij besloten om in een kort tijdsbestek de barkas van Lithoijen naar Lahnstein te brengen.
De tocht op de rijn in het kort:
Vertrek zaterdag 10 mei 8.30 uur met prachtig open Hollands weer en weinig wind vanuit Lithoijen richting Grave en Weurt, alwaar wij rond het middaguur de waal op voeren. Hier hadden wij het eerste meningsverschil over de reglementen van het varen op de waal, er staat geschreven in het RPR dat je stuurboordwal moet varen. Daar ben ik het niet mee eens, de eerste situatie dat dit een slechte zaak is stuurboord wal houden, is als je onder de waalbrug bij Nijmegen door gaat. De beroepsvaart die vaart naar het hun het beste uitkomt, komt daar stroomafwaarts door de buitenbocht.
Dit is om verschillende redenen gunstiger voor hen:

  1e     Snelheid, in de buitenbocht is de stroming veel groter.
  2e Diepgang, er staat daar veel meer water.
  3e Het manoeuvreren, als je ziet hoeveel breedte van de rivier een duwtransport nodig heeft om in de dalvaart door een bocht te komen kun je als klein schip in de bergvaart je maar beter op dit punt niet aan de rechter oever bevinden.


Toch staat het zo vermeld in de wateralmanak deel 1 in het RPR. Zoals je van ambtenaren verwacht, zullen ze over deze regels achter hun bureau wel veel nagedacht hebben, maar in veel situaties is het beter om anders te beslissen. Het artikel 1.05 van het RPR bied deze mogelijkheid. Toen we bij Weurt de sluis uitkwamen is post sector Nijmegen aangeroepen om te melden dat we in de bergvaart gingen. We zijn gelijk verkeerde wal gaan varen om zo geen belemmering voor de beroepsvaart te zijn. Die dag zijn we zonder enige problemen afwisselend varend langs de linker of rechter wal in ruim negen uur 85 km naar Emmerich gevaren. 'S-avonds hebben wij tijdens het palaver besloten om bij het eerste daglicht te vertrekken. De verwachting was dat wij 12 uur nodig hadden om in Dusseldorf te komen voor de tweede overnachting. Om 6.30 uur vertrokken en met een korte tussenstop in Krefeld zijn wij om 1800 uur in Dusseldorf aangekomen.
 

  click om te vergroten De stroming die eerst 4 km per uur was is opgelopen naar haast 6 km. Die dag probleemloos 109 km gevaren. 's-Avonds besloten dat wij de volgende dag ongeveer dezelfde afstand zouden varen, zodat we op dinsdag slechts 40 km te varen hadden. Maandagochtend rond zes uur vertrokken uit Dusseldorf. Op de rijn kwamen we weer meteen in de volle stroming je moet je wel beheersen om niet nog meer gas te geven. Thuis op stil water is getest wat de meest economische snelheid was. Bij 2200 toeren is dit 15 km per uur. Met veel geweld is het mogelijk om 2 km per uur sneller te gaan, maar de brandstofcurve geeft  aan dat het gebruik dan maal twee wordt.


Rond zes uur vonden wij het genoeg en hebben toen een overnachtingplaats gezocht en gevonden in de handelshaven van Brohl. Toen wij daar binnenvoeren werden wij via de marifoon opgeroepen door een Nederlandse vrachtvaarder die daar lag om gravel te laden, hij had graag dat wij naast hem kwamen liggen zodat er geen vrachtschip meer langszij kon komen. Toen hij die avond bij ons aan de koffie zat, is het stuurboordwal varen ook nog aan de orde gekomen. Hij vertelde dat de beste manier om op de rijn te varen is, varen zoals de beroepsvaart. Met dien verstanding om indien mogelijk achter de betonning te blijven. Deze dag 122 km tegen de stroming opgebokst. De volgende morgen werden we al om 5.30 uur gewekt door geratel van een vrachtschip dat zijn anker binnenhaalde. Toen de koffie gereed was zijn we met het krieken van de dag vertrokken. Nadat we in 5 uur tijd de resterende 40 km afgelegd hadden voeren wij rond elf uur de sluis bij Lahnstein binnen.


 

Afstand Lithoijen – Lahnstein: 
Gevaren uren:
Brandstof gebruik:
Weer:
Drank:
Voedsel:
Conclusie:
352 km.
38 in 4 dagen.
450 liter.
Fantasties.
Veel water of frisdrank.
Matig maar lekker.
Fijne tocht onder omstandigheden die niet beter konden.